24 Haziran 2011 Cuma

Kötü Başlayan Gün.

Dün eşim şirket aramasıyla halk otobüsüne çarpmış. Moralim çok bozuldu..



Halk otobüsüne ortadan vurmuş. Otobüsün için de çok yolcu varmış ama neyse ki kimseye bir şey olmadan ucuz atlattık.. Eşim araçla hızlı gidiyor olsaydı, çıkabilecek felaketi bile düşünmek istemiyorum. Sadece şirket aracı kullanılamaz hale geldi. Kimseye bir şey olmaması bizim en büyük tesellimiz oldu.



Canım anneannem vefat etmesinin 40. günü. Kırkı okutulacak nasıl eve girerim bilmiyorum. Bekir Mert eve girince "büyük anneanne nerde diye" soruyor? Nasıl cevap vereceğimi şaşırıyorum. Daha önceden de yazmıştım anneannem yatalak hastasıydı son günleri hiç iyi değildi zaten 6 sene yatakta kaldı. Mekânı cennet olsun. AMİN.

Geçmişe dair kısa kısa..





Uzun zaman oldu blogcumu çok özledim.. En son erkek kardeşimin askere yolcu etmiştik .. 2 sene olmuş ben niçin blogcudan bu kadar ayrı kaldım? Hayla ona bile inanamıyorum.


Konular çok birikti kısa kısa anlatacağım.


Kardeşim askerliği bitirdi. Askerde küçük bir kaza geçirdi. L Dizinde menüsküs yırtılması oldu 2 kere ameliyat oldu ama şimdi iyi. Allahın izniyle sağ sağlım eve geri döndü.




Hamile olduğumu paylaşmıştım. Benim küçük yaramaz nerdeyse 2 yaşına girecek ben daha yeni onunla ilgili bilgiler veriyorum. 10/10/2009 tarihinde sağlıklı sıhhatli canım oğlum Mehehan’ı kucağıma aldım. Bekir mert gibi çok problem çıkarmadı bebeklik döneminde. Bebeklik dönemi diyorum çünkü onu bebek gibi görmüyorum. Karşımda sanki büyümüş küçülmüş bir adam var Maşallah. Metehan 2 aylıkken sünnet oldu. Yürüyor, benimle çok güzel konuşuyor, derdini ifade edebiliyor. Resimlerini de görüyorsunuz şu anda çok şeker…




Bekir mert de çok şeker. Büyüdü ağabey oldu. Kardeşini çok seviyor onu herkesten kıskanıyor. J Pek sevdirmiyor anlayacağınız. Biraz seviyor eee ağabeydir arada dövüyor. Olacak artık o kadar öyle değimli.. Neyse ben değil resimler konuşsun artık..

















Metehan hastanede çekilmiş ilk fotoğrafı







Çocuklarım benim hayat kaynadığım. Tabi eşimide unutmamak lazım.













































27 Mart 2009 Cuma

Acemi Birliği

Erkek kardeşim acemi birliğini bitirdi. Bugün annem ve babamla birlikte İstanbul’a gelmek için yola çıktılar.
Usta birliği Çanakkale’ye düşmüş çok mutluyum.
İyi ki Türkiye’yi bekleyen Mehmetçik gibi askerlerimiz var. Yoksa bizler yataklarımızda nasıl rahat uyuya bilirdik ki.

Ne Mutlu Türküm Diyene….











19 Şubat 2009 Perşembe

Şemsiye Korkusu

Herkese merhaba..
Bekir mert bu aralar ne yapıyor dersiniz.
Tabiki de yaramazlık. Son sürat devam edem bir tempo içinde. Ben daha önce yazmamıştım benim küçük yaramaz kapıları açtığı için devamlı hareket halinde. Odadan ben çıkıyorum hoop Bekir mert arkamda beliriveriyor.
Ay! bu iş benim iyice canımı sıkmaya başladı diye bilirim. Şimdi bazılarınız "ne var ki gezsin evin içinde" diyor obilirsiniz.
Gerçi beni takip eden arkadaşlarım bilir. Soba kullanıyorum.
Bir odam sıcak olduğu için haliyle yaramazı odada tutmak çok zorlaştı. Dış kapım her zaman içerden kilitli artık. 3,5 senelik evliyim ilk defa kapımı kilitliyorum. Artık alışmam lazım demek ki. Genelde anahtarım her zaman kapının üstünde olurdu.
Kapıyı kilitlemeyi unutursam diye ona da bir çözüm bulduk şimdilik. Merdivenin başına şemsiyeyi açık bir şekilde bırakıyorum.
Aaa o nerden çıktı demeyin. Benim küçük yaramaz şemsiyeden çok korkuyor.
Geçen mahsus kapıyı acık bıraktım bakalım şemsiyeyi görünce ne yapacak diye. Tabi bende Bekir mert’in arkasında onu takip ediyorum.

Bir hevesle çıktı dışarı, oda ne şemsiyeyi görünce içeri girip kapıyı kapattı.
Anne: Ne oldu Bekir Mert
Bekir: (İşaret parmağıyla kapıyı göstererek) Oooy daa
Anne: Ne orda oğlum.
Bekir: (Usul usul tekrar kapıyı açıp. Kafasını dışarı uzatır.) Ooyy daa

O gün çok gülmüştüm oooy daa demesine..
Neyse biz gene de şemsiyeye çok fazla güvenmeyip kapıyı sıkı sıkı kapatıyoruz..

Şemsiye Korkusu

Herkese merhaba..
Bekir mert bu aralar ne yapıyor dersiniz.
Tabiki de yaramazlık. Son sürat devam edem bir tempo içinde. Ben daha önce yazmamıştım benim küçük yaramaz kapıları açtığı için devamlı hareket halinde. Odadan ben çıkıyorum hoop Bekir mert arkamda beliriveriyor.
Ay! bu iş benim iyice canımı sıkmaya başladı diye bilirim. Şimdi bazılarınız ne var ki gezsin evin içinde diye ola bilirsiniz.
Gerçi beni takip eden arkadaşlarım bilir. Soba kullanıyorum.
Bir odam sıcak olduğu için haliyle yaramazı odada tutmak çok zorlaştı. Dış kapım her zaman içerden kilitli artık. 3,5 senelik evliyim ilk defa kapımı kilitliyorum. Artık alışmam lazım demek ki. Genelde anahtarım her zaman kapının üstünde olurdu.
Kapıyı kilitlemeyi unutursam diye ona da bir çözüm bulduk şimdilik. Merdivenin başına şemsiyeyi açık bir şekilde bırakıyorum.
Aaa o nerden çıktı demeyin. Benim küçük yaramaz şemsiyeden çok korkuyor.
Geçen mahsus kapıyı acık bıraktım bakalım şemsiyeyi görünce ne yapacak diye. Tabi bende Bekir mert’in arkasında onu takip ediyorum.

Bir hevesle çıktı dışarı, oda ne şemsiyeyi görünce içeri girip kapıyı kapattı.
Anne: Ne oldu Bekir Mert
Bekir: (İşaret parmağıyla kapıyı göstererek) Oooy daa
Anne: Ne orda oğlum.
Bekir: (Usul usul tekrar kapıyı açıp. Kafasını dışarı uzatır.) Ooyy daa

O gün çok gülmüştüm oooy daa demesine..
Neyse biz gene de şemsiyeye çok fazla güvenmeyip kapıyı sıkı sıkı kapatıyoruz..

13 Şubat 2009 Cuma

I Love Your Blog ödülleri..


“Minik Yaprağın Günlüğü” İpek bizi ödüllendirdi. Hem çok şaşırdım, bir o kadar da sevindim. Bizi öyle mutlu ettiniz ki çok teşekkür ederiz..

Oyunun Kurallar:
1.Seni ödüllendiren blog yazarının linkini vermek,
2. Bu ödülü başka 7 blog sahibine linklerini vererek göndermek,
3. Seçilen blog yazarlarını durumdan haberdar etmek.

Listemiz.

1-“Denize ve Nehire Aşık “ Başak

2-“Nazlı Meleğim” İlknur

3-“Canım Kızım Melis” Selvi

4-“Evimizin Neşesi Mert” Figen

5-“Ertu’nun Günlüğü” Tuba

6-“Yusuf’un Alemi” Fatma

7-“<(^_^)> Biolog77 <(^_^)>” Reyhan

Şimdi sıra... Seçilen arkadaşlara durumu haber vermeye geldi..

1 Şubat 2009 Pazar

Geçmişe dair = 2 =

Ikea ya gezmeye gitmeden önce , eşimin iş yerine uğradık. Birkaç işi vardı onlarla uğraşırken Bekir mertle ben de Asya parkın içinde küçük bir gezinti yaptık.
Oğlum artık o kadar çok hareketlendi ki hiç yerinde durmuyor. Asya parkta koşturmaca oynadık Mert önden kaçıyor, ben arkadan kovalıyordum.


Birazda playlanta uğrayıp oyuncaklarla oynadık.


Eşimin işi bitince oradan Ikea gezmeye gittik. Tabi canım oğlum orada da uslu durur mu her şeye elledi, kurcaladı neyse ki hiç bir şey kırmadan dışarı çıka bildik.
Günün sonunda Bekir mert çok yorulduğu için bütün yolu uyuyarak geçirdi.