19 Şubat 2009 Perşembe

Şemsiye Korkusu

Herkese merhaba..
Bekir mert bu aralar ne yapıyor dersiniz.
Tabiki de yaramazlık. Son sürat devam edem bir tempo içinde. Ben daha önce yazmamıştım benim küçük yaramaz kapıları açtığı için devamlı hareket halinde. Odadan ben çıkıyorum hoop Bekir mert arkamda beliriveriyor.
Ay! bu iş benim iyice canımı sıkmaya başladı diye bilirim. Şimdi bazılarınız ne var ki gezsin evin içinde diye ola bilirsiniz.
Gerçi beni takip eden arkadaşlarım bilir. Soba kullanıyorum.
Bir odam sıcak olduğu için haliyle yaramazı odada tutmak çok zorlaştı. Dış kapım her zaman içerden kilitli artık. 3,5 senelik evliyim ilk defa kapımı kilitliyorum. Artık alışmam lazım demek ki. Genelde anahtarım her zaman kapının üstünde olurdu.
Kapıyı kilitlemeyi unutursam diye ona da bir çözüm bulduk şimdilik. Merdivenin başına şemsiyeyi açık bir şekilde bırakıyorum.
Aaa o nerden çıktı demeyin. Benim küçük yaramaz şemsiyeden çok korkuyor.
Geçen mahsus kapıyı acık bıraktım bakalım şemsiyeyi görünce ne yapacak diye. Tabi bende Bekir mert’in arkasında onu takip ediyorum.

Bir hevesle çıktı dışarı, oda ne şemsiyeyi görünce içeri girip kapıyı kapattı.
Anne: Ne oldu Bekir Mert
Bekir: (İşaret parmağıyla kapıyı göstererek) Oooy daa
Anne: Ne orda oğlum.
Bekir: (Usul usul tekrar kapıyı açıp. Kafasını dışarı uzatır.) Ooyy daa

O gün çok gülmüştüm oooy daa demesine..
Neyse biz gene de şemsiyeye çok fazla güvenmeyip kapıyı sıkı sıkı kapatıyoruz..

Hiç yorum yok: